پیشگیری بهتر از درمان

 

ماساژ شبانه کف پاها با بالا رفتن فشار خون مقابله می کند

 

8 فایده ماساژ پاها قبل از خواب
پاها، پایین ترین عضو بدن مان هستند که همه شنیده ایم به آن قلب دوم بدن هم می گویند. اما چقدر به سلامت شان اهمیت می دهیم؟ هر روز از آنها کار می کشیم و وزن بدن مان را به آنها تحمیل می کنیم، و در ازدحام مشغله هایی که داریم گاهی واقعا فراموش می کنیم که این عضو بسیار فعال هم نیاز به تیمار و رسیدگی دارد.

 

بسیاری از ما هر روز از پاهای مان کار می کشیم و به آنها فشار وارد می کنیم، بدون این که به فکر یک ماساژ خوب برای آنها باشیم. آن چنان درگیر کارها و مسئولیت هایی که داریم می شویم که فراموش می کنیم پاهای مان چه اهمیتی در راندمان کاری و انعطاف بدنی مان دارند. افرادی که مکررا به به استخر و سونا می روند، اهمیت حفظ سلامت پاها را درک کرده و آگاهی خوبی در این زمینه دارند، اما سایر افراد چطور؟

 

علم توضیح می دهد که چرا ماساژ پا برای پاهای مان خوب است و به نفع سلامت عمومی مان نیز هست. بر خلاف باور عمومی، ماساژ پا فواید بیشماری دارد. هر شب، 10 تا 15 دقیقه قبل از خواب پاهایتان را ماساژ دهید. حال فواید این کار را برای شما می گوییم.

 

1- ماساژ از آسیب پاها پیشگیری می کند
شاید این مسئله را تجربه کرده باشید که در حال راه رفتن عادی هستید، ناگهان مچ پای تان رگ به رگ شده یا گرفتگی دردناکی احساس می کنید. اگر هر شب پاهای تان را کمی ماساژ دهید، می توانید به تقویت عضلات کف و مچ پا کمک کرده و خطر وقوع این نوع آسیب های ناگهانی را کاهش دهید. برای این که بیشترین بهره را از این ماساژ ببرید، کف پا را به آرامی دور مچ بچرخانید تا این عضلات نیز ریلکس شده و تقویت شوند.

 

2- ماساژ پاها باعث بهبود جریان خون می شود
ماساژ پاها برای بهبود جریان خون، مخصوصا برای کسانی که در محل کار اغلب نشسته اند، مهم است. اگر شما هم چنین شرایطی دارید، یعنی عضلات پاهای شما به ندرت تحرک و فعالیت دارند، یک ماساژ صحیح پیش از رفتن به رختخواب به بهبود جریان خون در پاهای تان کمک می کند. غیر از ماساژ پا باید کفش های مان مناسب و راحت باشند و مشکلی برای جریان خون ایجاد نکنند.

 

3- ماساژ کف پا باعث کاهش فشار خون می شود
ماساژ شبانه کف پاها، علاوه بر بهبود گردش خون، با بالا رفتن فشار خون نیز مقابله می کند. تعداد افرادی که فشارخون بالا دارند رو به افزایش است که تا حدود زیادی به افزایش استرس و سایر عوامل محیطی مربوط است. مطالعه ای که در دانشگاه میامی انجام شد، نشان داد که بیماران مبتلا به زوال عقل که سه بار در هفته ماساژ ده دقیقه ای پاها را تجربه کرده بودند، روحیه بهتری داشته و اضطراب شان کم شده بود. همچنین تست های انجام شده نشان داد فشار خون این اشخاص نیز کاهش یافته بود.

 

4- ماساژ کف پا سردرد را تسکین می دهد
در تحقیقی معلوم شد بیمارانی که از سردرد رنج می بردند، رفلکسولوژی و ماساژ کف پا به کاهش علائم سردردشان کمک کرده است. در تحقیقی که در دانمارک انجام شد، حتی درمان های دارویی بیماران را هم متوقف کردند تا این فرضیه را امتحان کنند. تنها سه ماه بعد از ماساژ و رفلکسولوژی، 65 درصد از این افراد، کاهش علائم سردرد را گزارش کردند و در درصد کمی هم این علائم کاملا برطرف شد.

 

ماساژ مختصر و مکرر پاها می تواند احساس اضطراب و افسردگی را کاهش دهد

 

5- تسکین علائم خار پاشنه و صافی کف پا با ماساژ
افرادی که کف پای صاف دارند، کف پای شان به خاطر کوتاهی رباط، قوس طبیعی ندارد. هر چند این مسئله اغلب تاثیر فیزیکی چندان قابل توجهی ندارد، اما می تواند موجب درد کف پا شود. آنهایی هم که از خار پاشنه پا (درد و التهاب بافت پاشنه) رنج می برند، می توانند از ماساژ مختصر و مکرر بهره ببرند. در برخی موارد، ماساژ کف پا هر شب پیش از خواب می تواند به تسکین درد ناشی از این مشکلات کمک کرده و یا حتی در بعضی موارد درمان شان نماید.

 

6- ماساژ پاها سبب کاهش علائم اضطراب و افسردگی می شود
مطالعاتی که در زمینه رفلکسولوژی صورت گرفته است نشان می دهد ماساژ مختصر و مکرر پاها می تواند احساس اضطراب و افسردگی را کاهش دهد. تحقیقی هم نشان داد بیماران مبتلا به واریس که تحت درمان رفلکسولوژی قرار گرفته بودند هم اضطراب شان کم شده و هم مدت دردشان کوتاه تر شده بود. در پژوهشی دیگر در مورد زنانی که دوران بعد از یائسگی را می گذراندند نیز معلوم شد، رفلکسولوژی و ماساژ پا اضطراب و افسردگی شان را کاهش می دهد.

 

7- ماساژ پاها و تسکین علائم پیش از قاعدگی و یائسگی
بیشتر علائم رایج پیش از قاعدگی یعنی اضطراب، خستگی، سردرد، نوسانات خلق و خو، تحریک پذیری و افسردگی را می توان با ماساژ مختصر پا هر شب قبل از خواب کاهش داد. علائم یائسگی هم به طور کلی مشابه بوده و آنها را نیز می توان به این شیوه به حداقل رساند.

 

8- کاهش اثرات ادم با ماساژ کف پاها
ادم یا خیز، بیماری است که منجر به تجمع مایعات اضافی در حفره ها و بافت های بدن می شود. ادم (ورم بدن)، یک حالت بسیار شایع در طی مراحل انتهایی بارداری است. اثرات ادم را می توان با ماساژ مکرر کف پاها خنثی کرد. باید توجه داشته باشید که رژیم غذایی سالم و استراحت کافی نیز در کاهش اثرات این حالت موثر هستند.

برچسب‌ها: پیشگیریدرمانپیشگیری بهتر از درماندرماندکترپرستاریبهیاریبیماربیماریماساژپاها

 

 غذاهای خام به علت نیاز به جویدن باعث افزایش ترشح بزاق و کاهش پوسیدگی می‌شوند

 

ایجاد پوسیدگى به عواملى چون ترکیبات مینا و عاج دندان، محل قرارگیرى دندان‌ها، ترکیبات و میزان ترشح بزاق و وجود شیارها و حفرات در تاج دندان بستگى دارد. 

بزاق‌های آلکالوئیدى اثر پیشگیرانه دارند. به همان میزان که بزاق اسیدى موجب افزایش خطر پوسیدگى می‌شود، روش زندگى نیز در این پدیده مؤثر است.

 

پوسیدگى زایى همچنین تحت تأثیر عوامل دیگرى مانند حجم و میزان بزاق تولید شده در فرد، تعداد وعده‌های مصرف غذا، ترکیبات مواد غذایى مورد استفاده، میزان تشکیل پلاک میکروبى و میزان استعداد ژنتیکى فرد است.

 

باکتری‌ها عامل اساسى در ایجاد پوسیدگى هستند. ابتدای راه از دست رفتن دندان، پوسیدگی می‌باشد که با تغذیه مناسب به عنوان یکی از فاکتورهای مؤثر، می‌توان جلو آنرا گرفت.

 

کربوهیدرات‌ها ماده‌ی ایده آل براى باکتری‌های مولد پوسیدگی دندان هستند و فرآورده‌های اسیدى ناشى از آنها موجب کاهش PH بزاق به پایین‌تر از 5/5 می‌شود که زمینه مناسب را براى تولید پوسیدگى فراهم می‌کند.

تغذیه و رژیم غذایی نقش کلیدی در نمو دندان‌ها، انسجام لثه و پیشگیری و کنترل بیماری‌های حفره دهان بازی می‌کند.

 

عوامل تغذیه‌ای مؤثر بر پوسیدگى دندان عبارتند از: دفعات مصرف مواد کربوهیدراتی یا قندی، نوع تغذیه، دفعات غذا خوردن، ترکیبات مواد غذایى و آشامیدنى، مدت زمان تماس دندان با مواد غذایى و آشامیدنى.

 

کیفیت مواد غذایی

کیفیت مواد غذایی مصرفی و ارزش غذایی آن‌ها و درنهایت ترکیب شدن تک‌تک مواد غذایی با یکدیگر در بخش‌های مختلف بدن از قبیل دندان‌ها تأثیر دارد.

آنتی‌اکسیدان‌ها:‌ که در منابع غذایی همچون میوه‌ها, سبزی‌ها و انواع مغزها همچون مغز پسته و بادام این امر را ثابت می‌کند که این مواد با آنتی‌اکسیدان بالا در افزایش قدرت سیستم ایمنی و ارتقاء توانایی بدن در مقابله با بیماری‌ها و درنهایت افزایش طول عمر دندان‌ها و لثه بسیار کارآمد هستند.

در کنار تمام این موارد مواد غذایی و رژیم‌های غذایی خواصی هستند که بر توانایی‌های بخش‌های مختلف دهان تأثیر می‌گذارند.

 

مواد غذایی حاوی کلسیم و ویتامین سی: کلسیم, آبمیوه‌های طبیعی و شیراز منابع غذایی مصرفی روزانه هستند که سرشار از کلسیم وویتامین D همان مواد لازم برای حفظ دندان‌ها از پوسیدگی هستند و استحکام استخوان‌ها را تضمین می‌کنند و خطر شکنندگی و پوسیدگی را تا حد بالایی کاهش می‌دهند.

میوه ها و سبزی گاز زدنی سبزی و میوه‌هایی همچون سیب, کلم, هویج و از این قبیل محافظان قوی دندان‌ها شناخته‌شده‌اند که به دلیل دارا بودن ویتامین C و ارزش‌های تغذیه‌ای دیگر دندان‌ها را به‌نوعی جرم‌گیری می‌کنند.

یادآوری می‌شود که ویتامین C و آنتی‌اکسیدان موجود در میوه‌ها به حفظ و افزایش قدرت لثه‌ها بسیار ثاتیر می‌گذارد.

 

فولیک اسید: فولیک اسید تا حد قابل‌توجهی مقاومت و قدرت محافظتی و ضد میکروبی دهان را افزایش می‌دهد و سلول‌های آسیب‌دیده و ضعیف شده را جانی دوباره می‌بخشد.

 

آدامس‌های بدون قند از طریق افزایش ترشح بزاق در کاهش پوسیدگى مؤثر هستند

 

مواد غذایی متوقف کننده پوسیدگی

مواد قندى در چهار گروه از شش گروه مواد غذایى موجود هستند: 1- حبوبات 2- میوه‌ها 3 - فرآورده‌های لبنى 4- مواد قندى.

با وجود اینکه بعضى سبزی‌ها نیز مواد قندى دارند، ولى گزارشى مبنى بر پوسیدگی‌زایی آن‌ها ارائه نشده است.

موادى چون نشاسته موجب کاهش PH بزاق به کمتر از 5/5 می‌شود. بیسکویت، چیپس، نان و انواع میوه‌ها (تازه، خشک و کمپوت) و همچنین آب‌میوه‌ها نیز پوسیدگی‌زا هستند.

 

مواد غذایی متوقف کننده پوسیدگی یا آن دسته که توسط میکروب‌های پلاک دندان، قابل‌مصرف نیستند، PH بزاق را به پایین‌تر از 5/5 کاهش نمی‌دهند.

این مواد شامل پروتئین‌هایی چون تخم‌مرغ، ماهى، گوشت، بعضى سبزی‌ها و آدامس‌های بدون قند هستند. قندهاى مصنوعی از قبیل ساخارین، سیکلامات ها و آسپارتام نیز جزء این گروه هستند.

 

بعضى از شواهد دال بر این است که قندهای مصنوعی به علت اینکه مواد موردنیاز را در اختیار باکتری‌های مولد پوسیدگی قرار نمی‌دهند، متوقف کننده‌ی پوسیدگى هستند.

مواد غذایى ضدپوسیدگی، موادى هستند که هنگام استفاده از آن‌ها جذب غذاهاى اسیدزا توسط باکتری‌ها مختل می‌شود.

الکل‌های پنج قندى جزء این دسته محسوب می‌شوند، زیرا توسط آمیلاز بزاق تجزیه نمی‌شوند. مکانیسم عمل این گروه از مواد شامل فعالیت‌های ضدمیکروبى علیه باکتری‌های مولد پوسیدگی است.

از جمله‌ی این مواد می‌توان آدامس‌های بدون قند حاوی گزیلیتول را نام برد.

 

باکتری‌ها عامل اساسى در ایجاد پوسیدگى هستند

 

تأثیر آدامس در کاهش پوسیدگى

تأثیر آدامس در کاهش پوسیدگى از طریق ترشح بزاق است که منجر به افزایش فعالیت خنثی‌سازی بزاق و در پى آن افزایش زدودن کربوهیدرات‌ها از سطح دندان می‌شود.

آدامس‌های بدون قند از طریق افزایش ترشح بزاق در کاهش پوسیدگى مؤثر هستند. توصیه می‌شود پس از غذاهای حاضرى یا وعده‌های غذایى از آدامس بدون قند استفاده کنید تا احتمال پوسیدگى را کاهش دهد.

 

درعین‌حال امکان معدنى شدن مجدد بخش‌های تخریب‌شده دندان نیز افزایش می‌یابد.

آدامس‌های بدون قند حاوی گزیلیتول هستند. در واقع مکانیسم ضد پوسیدگى گزیلیتول موجود در آدامس، جایگزین شدن آن به‌جای قند است.

همچنین تعداد باکتری‌های مولد پوسیدگی را کاهش می‌دهد. استرپتوکوک موتان (باکتری مولد پوسیدگی) قادر به متابولیزه کردن گزیلیتول نیست.

از دیگر مواد ضدپوسیدگی می‌توان پنیر چدار و سوئیسى را نام برد.

 

توصیه‌هایی برای پیشگیری از پوسیدگی دندان

* غذاهای نشاسته‌ای، چسبناک یا حاوی شکر باید با غذاهای بدون شکر خورده شود.

 

* محصولات لبنی به علت کلسیم بالا و خاصیت قلیایی به همراه میان وعده‌های نشاسته‌ای مصرف شود.

 

* غذاهای جویدنی مانند میوه ها و سبزیجات تازه با مواد غذایی کربوهیدراتی مصرف شود.

 

* حداقل ۲ ساعت میان خوردن غذاها فاصله بگذارید و مصرف میان وعده‌ها را به ۳۰-۱۵ دقیقه محدود کنید.

 

* مصرف غذاهای اسیدی مانند نوشابه‌ها را محدود کنید.

 

* همراه با مواد نشاسته‌ای پروتئین مصرف کنید. مثل ماهی، کراکر، برنج یا پنیر و میوه‌های شیرین.

 

* در یک وعده مخلوطی از غذاهای خام‌و‌پخته مصرف کنید. غذاهای خام به علت نیاز به جویدن باعث افزایش ترشح بزاق و کاهش پوسیدگی می‌شوند.

 

* مصرف آدامس‌های حاوی زایلیتول یا سوربیتول بلافاصله بعد از یک وعده یا میان وعده به مدت حداقل ۲۰-۱۵ دقیقه جویده شود.

 

* مصرف غذاهای پوسیدگی‌زا با غذاهای ضدپوسیدگی مانند پنیرها، مغزها و سبزی‌ها و پف فیل

 

* مسواک حداقل ۲ بار در روز

 

* استفاده از نخ دندان ۲ بار در روز

 

* شستشوی دهان پس از مصرف غذاها و میان وعده‌ها.

برچسب‌ها: پیشگیریدرمانپیشگیری بهتر از درماندرماندکترپرستاریبهیاریبیماربیماریپوسیدگی دندان

 

پیشگیری از سکته مغزی 

 

زمانی که پلاک در دیواره شریان های شما شکل می گیرد و جریان خون را کاهش می دهد (شرایطی به نام آترواسکلروز یا تصلب شرایین) اثر منفی بر سلامت شما می گذارد.

آترواسکلروز یکی از دلایل اصلی حمله قلبی محسوب می شود و همچنین دلیل حدود نیمی از سکته های مغزی است. به طور معمول این شرایط تا زمانی که دیگر خیلی دیر شده است و پلاک پاره شده یا جریان خون به طور کامل مسدود می شود با هیچ نشانه ای همراه نیست. بر همین اساس است که پیشگیری عاملی کلیدی محسوب می شود.

 

3 مکمل قوی برای قلب انسان

زمانی که موضوع درمان یا پیشگیری از آترواسکلروز به طور طبیعی مطرح می شود، سه عددی جادویی است زیرا بنابر نتایج پژوهشی جدید که در دانشگاه کاردیف انجام شد، سه مکمل وجود دارند که استفاده آنها به همراه هم ممکن است به پاک و عاری از انسداد نگه داشتن شریان ها کمک کند.

پژوهشگران این نظریه که برای درمان آترواسکلروز با مکمل های غذایی سه مکمل بهتر از یکی است را مورد آزمایش قرار دادند.

 

به گفته دکتر دیپاک رامجی از دانشگاه کاردیف و یکی از مولفان این مطالعه، انواع مختلفی از مواد غذایی فعال نشان داده اند که آثار مفیدی بر بیماری قلبی عروقی دارند، اگرچه دانش ما درباره نتیجه استفاده از آنها به صورت ترکیبی همچنان محدود است.

 

ترکیبی که رامجی و تیم پژوهشی وی توصیه کرده اند شامل سه ماده مغذی شناخته شده برای سلامت قلب می شوند و ترکیب آنها با یکدیگر موجب می شود تا حتی موثرتر عمل کنند.

براساس نتایج اولیه در مدل های مبتنی بر سلول، این روشی امیدوارکننده برای توقف پیشرفت آترواسکلروز به نظر می رسد.

 

راه های جلوگیری از سکته مغزی

 

روغن ماهی

به واسطه محتوای بالای اسیدهای چرب چند غیر اشباع امگا-3، روغن ماهی ثابت کرده است که به پیشگیری و معکوس کردن آترواسکلروز کمک می کند. و روغن کریل، که بسیاری بر این باورند بهترین شکل اسیدهای چرب امگا-3 را داراست در بهبود سلامت قلب عملکرد فوق العاده ای دارد.

 

دلیل این که روغن کریل نسبت به روغن های دریایی دیگر کارایی بیشتری دارد به مقدار اسیدهای چرب امگا-3، فسفولیپیدها و آنتی اکسیدان های بسیار قوی موجود در این روغن باز می گردد. این ترکیبی منحصر به فرد از مواد مغذی اساسی است که فواید سلامت چشمگیری را ارائه می کنند.

 

روغن کریل نشان داده است که در کاهش سطوح کلسترول بد (LDL) عملکرد بهتری نسبت به مکمل های روغن ماهی دارد. بیمارانی که روزانه 1 تا 1.5 گرم روغن کریل دریافت کرده بودند در مقایسه با آنهایی که مکمل روغن ماهی دریافت کرده بودند، کاهش چشمگیر در سطوح کلسترول بد را نشان دادند.

 

عصاره کاکائو

به واسطه محتوای بالای فلاونوئیدها، کاکائو نیز به عنوان یک قهرمان ضد التهاب شناخته می شود که شریان را پاک و قلب را سالم نگه می دارد. مطالعات علمی پشتیبان این مساله هستند.

یک بررسی که در سال 2016 منتشر شد، نشان داد که کاکائو می تواند مقاومت به انسولین را بهبود ببخشد، قند خون را متعادل کند، التهاب بدن را کاهش دهد، سطوح تری گلیسیرید را کاهش دهد و سطوح کلسترول خوب (HDL) را افزایش دهد. از آنجایی که تمامی این موارد نشانگرهای مستقیم خطر برای بیماری قلبی هستند، پژوهشگران بر این باورند که مصرف منظم کاکائو اقدامی به شدت دوستدار قلب انسان است.

 

مطالعات و بررسی های بیشمار دیگری نیز طی سالیان گذشته نتایجی مشابه را تایید کرده اند. به عنوان مثال، مطالعه ای در سال 2015 نشان داد که مصرف 3.5 اونس شکلات در روز می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهد.

 

مواد غذایی سرشار از مواد مغذی در پیشگیری از ایجاد پلاک در شریان ها اثر دارند

 

فیتواسترول ها

فیتواسترول ها که در قالب مکمل نیز در دسترس هستند به زرادخانه مبارزه با آترواسکلروز افزوده شده اند زیرا حاوی استرهای اسید چرب هستند که ثابت شده است سطوح کلسترول بد (LDL) را کاهش می دهند.

 

بنابر نتایجی پژوهشی که در کلینیک کلیولند انجام شد، زمانی که فیتواسترول ها با امگا-3 (DHA) ترکیب شود، آنها نه تنها سطوح کلسترول بد را کاهش می دهند، بلکه سطوح کلسترول خوب (HDL) را نیز افزایش داده و سطوح تری گلیسیرید را کاهش می دهند.

 

برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف دو گرم از فیتواسترول ها (به نام استرول های گیاهی نیز شناخته می شوند) در روز می تواند به طور موثر سطوح کلسترول بد را به میزان 10 درصد و سطوح تری گلیسیرید را تا 28 درصد کاهش دهد، به ویژه اگر دارای سطوح بالای تری گلیسیرید باشید.

 

فیتواسترول ها در روغن های گیاهی و غلات یافت می شوند و اغلب به مارگارین ها و دیگر محصولات مصرفی افزوده می شوند. با این وجود، بهترین منابع برای دریافت فیتواسترول ها شامل مغزها و دانه های خوراکی و میوه جات و سبزیجات می شوند.

 

چرا گزینه های طبیعی برای قلب شما بهتر هستند؟

مطالعات مختلف نشان داده اند که مواد غذایی سرشار از مواد مغذی نه تنها اثری قوی در پیشگیری از ایجاد پلاک در شریان ها دارند، بلکه گزینه هایی غیر تهاجمی نیز هستند.

بدون تردید، گزینه های طبیعی نسبت به مواردی مانند استفاده از استنت و استاتین ها عوارض جانبی کمتری به همراه دارند.

 

برچسب‌ها: پیشگیریدرمانپیشگیری بهتر از درماندرماندکترپرستاریبهیاریبیماربیماریپیشگیری از سکته مغزی

 

به‌هیچ‌عنوان از دستگاه‌های دمنده هوای گرم برای خشک‌کردن دست‌های خود استفاده نکنید

 

توالت‌های عمومی معمولاً مناطقی کثیف بوده و مرکز تجمع انواع باکتری و ویروس محسوب می‌شوند. شما در هنگام استفاده از این مراکز، نقش چندانی در کنترل بهداشت محیط ندارید اما قادر هستید تا نظافت شخصی را رعایت کرده و از آلوده شدن خود، پیشگیری کنید.

 

اگر چه مردان و زنان هر دو در برابر عوامل بیماری‌زا و عفونت‌ها، آسیب‌پذیر هستند اما زنان به دلیل ساختار بدنی خود به میزان بیشتری در خطر بوده و باید احتیاط بیشتری کنند. شستن دست‌ها و استفاده از محلول‌های ضدعفونی‌کننده دست، می‌تواند استفاده از توالت‌های عمومی را تا حدی کم‌خطرتر کند.

 

کی رانگاناتان (KE Ranganathan) از مدیران ارشد حوزه تولید محصولات و سرویس‌های بهداشتی برخی نکات را جهت افزایش سطح بهداشت فردی در هنگام استفاده از سرویس‌های بهداشتی عمومی، پیشنهاد می‌دهد که به کار بستن آن‌ها می‌تواند خطر بیماری و انتقال عوامل آلوده را به شما تا حد زیادی کاهش دهد:

 

نحوه برخورد با دستگیره و در سرویس‌های بهداشتی: سعی کنید حتی‌المقدور به دستگیره در سرویس‌های بهداشتی عمومی دست نزنید و به کمک دستمال‌کاغذی یا موارد مشابه آن را لمس کرده و در صورت نداشتن دستمال، سعی کنید برای باز کردن در، جایی غیر از دستگیره را لمس کنید. معمولاً دستگیره درهای سرویس‌های بهداشتی عمومی دارای بیشترین حجم آلودگی بوده و به‌ ندرت تمیز می‌شوند. حتماً پس از لمس در یا دستگیره‌ها دستان خود را با دقت بشویید.

 

تمامی سرویس‌های موجود را بررسی کنید: در هنگام مراجعه به سرویس‌های بهداشتی عمومی، تمامی اتاقک‌های موجود را بررسی کرده و تمییزترین آن‌ها را انتخاب کنید. به‌طور جدی تأکید می‌شود در اماکن عمومی از توالت‌های زمینی (توالت ایرانی) استفاده کرده و حتی‌المقدور از توالت‌های فرنگی که موجب تماس مستقیم پوست بدن با سطح خارجی آن می‌شود، اجتناب کنید. در صورتی‌ که مجبور به استفاده از توالت‌های فرنگی هستید، روی لبه آن دستمال‌کاغذی گذاشته و سپس بنشینید.

 

توالت‌های عمومی معمولاً مناطقی کثیف بوده و مرکز تجمع انواع باکتری محسوب می‌شوند

 

سیفون کشیدن: کشیدن سیفون برای نظافت سرویس و استفاده نفرات بعدی بسیار مهم است اما در عین‌حال می‌تواند موجب پخش شدن و انتشار عفونت و باکتری‌های موجود در کاسه توالت شود. به همین دلیل حتماً پیش از کشیدن سیفون، لباس خود را کاملاً پوشیده و آماده خروج از توالت شوید. پس از کشیدن سیفون به‌ سرعت از اتاقک خارج شوید. فراموش نکنید برای لمس دستگیره سیفون نیز از دستمال‌کاغذی استفاده کرده و از لمس مستقیم دستگیره اجتناب کنید.

 

صبور باشید: معمولاً سرویس‌های بهداشتی عمومی توسط افراد مختلفی استفاده می‌شوند و ممکن است شما ناگزیر به چند دقیقه انتظار برای خالی شدن اتاقک دستشویی شوید. در صورت خروج نفر قبلی از دستشویی، کمی صبر کنید تا فرایند کشیدن سیفون پایان‌یافته و ذرات آبی که بر اثر سیفون در محیط منتشر شده‌اند، فروکش کرده و به‌این‌ترتیب در معرض باکتری و میکروب‌های احتمالی قرار نخواهید گرفت.

 

شستن دست‌ها: حتماً پس از پایان استفاده از سرویس بهداشتی، دستان خود را با صابون و به مدت حداقل ۲۰ ثانیه به‌خوبی بشورید. برای باز کردن در اصلی سرویس نیز از دستمال‌کاغذی استفاده کنید.

 

کشیدن سیفون برای نظافت سرویس و استفاده نفرات بعدی بسیار مهم است 

 

خشک‌کردن دست‌ها: به‌هیچ‌عنوان از دستگاه‌های دمنده هوای گرم برای خشک‌کردن دست‌های خود استفاده نکنید. این دستگاه‌ها از یک‌سو هوا را به داخل خود مکیده و به‌این‌ترتیب میزان زیادی میکروب و عوامل عفونت‌زا وارد آن می‌شوند. بهترین گزینه برای خشک‌کردن دست‌ها در سرویس‌های بهداشتی عمومی، استفاده از دستمال‌کاغذی است.

 

مراقب آلوده شدن وسایلتان باشید: در هنگام استفاده از سرویس‌های بهداشتی شما مجبور به لمس برخی اشیا هستید. به خاطر داشته باشید دست‌ها به‌سادگی قابل شستشو هستند اما اگر وسایلی مانند تلفن همراه، کیف‌دستی و ... در سرویس‌های بهداشتی، آلوده شوند، تمیز کردن آن‌ها کار دشواری است. کیف‌دستی و سایر وسایل خود را به‌هیچ‌عنوان روی زمین یا لبه دیواره‌ها قرار نداده و ترجیحاً اگر مجبور هستید آن‌ها را با خود به داخل سرویس حمل کنید، از دستگیره‌هایی که معمولاً پشت درها نصب می‌شود استفاده کنید.

 

از ضدعفونی‌کننده‌ها استفاده کنید: در هنگام مراجعه به سرویس‌های بهداشتی عمومی، تنها به شستن دست با صابون اکتفا نکرده و پس از خارج شدن از سرویس، حتماً دست‌های خود را با محلول‌های ضدعفونی‌کننده یا sanitiser تمیز کنید. به‌طور کلی داشتن این محلول‌های ضدعفونی که به‌سادگی در بازار قابل خریداری است، توصیه می‌شود زیرا ممکن است شما همیشه به آب دسترسی نداشته باشید.

برچسب‌ها: پیشگیریدرمانپیشگیری بهتر از درماندرماندکترپرستاریبهیاریبیماربیماری

 

اگر خواب‌آلوده هستید، خودروی خود را در محل مناسبی نگه دارید و استراحت کنید

 

با نزدیک شدن فصل تابستان، دور جدیدی از سفرها هم در کشور آغاز می‌شود، اما باید توجه کرد که گرمای هوا در این فصل می‌تواند مشکلاتی را برای سلامتی مسافران بویژه بیماران به دنبال داشته باشد. بنابراین بهتر است چند نکته ساده بهداشتی را رعایت کنیم تا خاطرات شادی را از سفر برای خود و عزیزانمان بسازیم.

 

قبل از شروع سفر، برنامه مسافرت‌تان را تنظیم کنید و در این برنامه مدت زمان مسافرت، مسیر دقیق و توقف‌گاه‌های بین راه را مشخص کنید. بهتر است از وضعیت هوای مقصد و مسیر سفر نیز اطلاع کافی داشته باشید و مراکز امدادرسانی را در طول مسیر شناسایی کنید. همچنین در صورت سفر به کشورهای دیگر، از وضعیت بهداشتی و غذایی آنجا اطلاعات کافی کسب کرده و در صورت نیاز واکسن بزنید.

 

پیش از ترک منزل یکبار دیگر وسایل مورد نیاز در طول سفر را بازبینی کنید، اگر با وسیله نقلیه شخصی مسافرت می‌کنید، آن را از لحاظ فنی کاملا بررسی کنید و نقایصش را برطرف کنید. همچنین لوازم یدکی و ایمنی ضروری و لوازم پرمصرف نظیر شمع، پلاتین، تسمه پروانه و لاستیک یدکی را به همراه ببرید و از مسافرت با خودروی معیوب به طور جدی بپرهیزید. در عین حال برای پیشگیری از سوانح رانندگی، در زمانی که مضطرب، ناراحت و خسته‌اید، رانندگی نکنید و اگر خواب‌آلوده هستید، خودروی خود را در محل مناسبی نگه دارید و استراحت کنید.

 

در هنگام بروز حادثه، آرامش خود را حفظ کنید، چون اگر با عجله و شتاب تصمیم بگیرید، مشکلات را بیشتر خواهید کرد. تا حد امکان در صورت نیاز به توقف، از توقفگاه‌های تعبیه شده در طی مسیر استفاده کرده و در توقف‌های اضطراری نیز موارد ایمنی لازم را رعایت کنید. همچنین دقت کنید افرادی که دارای شرایط خاصی هستند، باید در طول سفرشان از دستورهای ویژهای پیروی کنند.

 

در سفر حتما از آب آشامیدنی سالم استفاده کنید

 

مثلاً سفرهای هوایی برای زنان باردار در اواخر بارداری ممنوع است. همچنین افراد مبتلا به نارسایی قلبی و یا لخته شدن خون باید پرواز کوتاهی داشته باشند و از نشستن طولانی مدت خودداری کنند. بیماران مبتلا به آسم و یا سایر بیماری‌های ریوی نیز باید اقامت خود را در شهرهای آلوده و یا مرتفع محدود کنند. در هر صورت، اگر شرایط جسمی و روحی خاصی دارید یا به بیماری خاصی مبتلا هستید، حتما درباره نحوه مسافرت با پزشک خود مشورت کنید.

 

همیشه توجه داشته باشید که کودکان نسبت به تغییر شرایط محیط حساس‌تر هستند، بنابراین نسبت به کودکان در طول سفر توجه بیشتری داشته باشید و دست‌های خود و کودکان را مرتبا با آب و صابون بشویید. در عین حال آب و غذای کافی به همراه داشته باشید و تا جای ممکن در طول مسافرت، غذا را برای مصرف یک وعده غذایی تهیه کنید. در هر صورت باقی مانده غذا را در ظرف سربسته و در مکان سرد نگهداری کنید و قبل از مصرف غذای باقیمانده آن را به مدت کافی حرارت دهید. اگر مجبور به صرف غذا در اغذیه فروشی‌ها و رستوران‌های بین راه هستید، از تهیه بهداشتی غذاها مطمئن شوید در غیر این صورت از مصرف غذا در اماکن غیربهداشتی خودداری کنید.

 

سعی کنید از غذاهای بسته‌بندی شده استفاده کنید، کنسروها را قبل از مصرف حتما ۲۰ دقیقه بجوشانید، از خرید قوطی‌های کنسرو دارای برآمدگی، فرورفتگی و یا دارای نشتی خودداری کنید، در طی مسافرت از مصرف شیر و فرآورده‌های لبنی غیر پاستوریزه از جمله خامه، کره، پنیر و کشک غیرپاستوریزه خودداری کنید، اگر در مسافرت مجبور به استفاده از شیرخام غیر پاستوریزه شدید، حتما آن را جوشانده و ۱۰ دقیقه در حال جوش به هم بزنید.

 

در سفر حتما از آب آشامیدنی سالم استفاده کنید، در صورتی که از سالم بودن آب مصرفی خود اطمینان ندارید باید آن را جوشانده و سپس مصرف کنید. برای پیشگیری از اسهال در مسافرت از مصرف غذا در رستوران‌های غیربهداشتی بپرهیزید و در تهیه و مصرف غذا و میوه نکات بهداشتی را به دقت رعایت کنید. در صورت ابتلا به اسهال در مسافرت بکوشید مایعات بیشتری مصرف کنید و از مصرف خودسرانه داروها خودداری کنید. چون عوارض آن‌ها زیاد است و اثری در کاهش دوره اسهال ندارند.

 

برای جلوگیری از رشد باکتری در مواد غذایی، هنگام مصرف غذاهای گرم آنها را در دمای بالای ۶۰ درجه سانتی‌گراد حرارت داده و سپس مصرف کنید. غذاهای سرد را هم در دمای کمتر از چهار درجه سانتی‌گراد نگهدارید. همچنین توجه کنید که غذاهای خام و نیم‌پز ممکن است آلوده به عوامل عفونی باشند، بنابراین در مسافرت از مصرف آنها بپرهیزید. علاوه بر این از مصرف مواد غذایی، به ویژه نوشیدنی‌های دستفروشان در مسافرت بپرهیزید.

 

از هر ۱۰ نفر، ۹ نفر در طول زندگی خود دچار بیماری مسافرت می‌شوند، این بیماری که در کودکان شایع‌تر است، موجب تهوع، استفراغ و سردرد در افراد حساس می‌شود. اگر در حین سفر به بیماری مسافرت دچار شدید، سعی کنید در طول نشستن در وسایل نقلیه کاملا به صندلی تکیه داده و صندلی را به حالت نیمه خوابیده درآورید. بهتر است در قسمتی از وسیله نقلیه بنشینید که کمترین تکان را دارد و از درون خودرو به مناظر نگاه نکنید و یا اگر در قایق یا کشتی هستید به موج ها ننگرید و فقط به افق چشم بدوزید.

 

سعی کنید از شب قبل از مسافرت کمتر غذا و نوشیدنی بخورید و در طول راه نیز شکم خود را سبک نگاه دارید. سعی کنید در مسافرت یک کیف مخصوص وسایل و اقلام بهداشتی به همراه داشته باشید. در این کیف کارت یا دفترچه بیمه خدمات درمانی خود و همسفران‌تان و آخرین نسخه‌های پزشکی‌تان را قرار دهید. بیماران قلبی هم هنگام مسافرت آخرین نوار قلب و نسخه خود را همراه داشته باشند. اگر داروهایی را به طور مرتب مصرف می‌کنید، به مقدار کافی آن ها را به همراه ببرید.

 

از کرم های ضد آفتاب مناسب استفاده کنید

 

اگر مبتلا به آسم، حساسیت، تشنج صرعی، بیماری‌های قلبی، بیماری قند یا بیماری‌های خاص دیگری هستید، هنگام مسافرت برچسب هشداردهنده روی پیراهن، گردن بند یا مچ بند داشته باشید. در مسافرت مقداری داروهای اولیه مانند مسکن‌های ساده، پماد سوختگی، قرص مسافرت، محلول‌های ضدعفونی و وسایل پانسمان در کیف بهداشتی خود همراه ببرید. در مسافرت به مناطق گرم و پیاده‌روی در زیر نور خورشید، حتما خود را بپوشانید تا از ابتلا به آفتاب سوختگی پیشگیری شود.

 

از کرم های ضد آفتاب مناسب استفاده کنید و هنگام مسافرت در کیف بهداشتی خود نام ونشانی نزدیک‌ترین اقوام و آشنایان خود را بگذارید. همچنین در صورت ابتلا به بیماری‌های خاص در یک دفترچه نوع بیماری و وضعیت خود، داروهای مصرفی و مدت ابتلا به بیماری را بنویسید. افراد دیابتی‌ هم مراقب باشند. زیرا در طول سفر به دلیل تغییرات منطقه‌ای و نوع غذای متفاوت، حفظ قند خون در مقدار طبیعی مشکل خواهد بود. همچنین قبل از سفر تعداد بیشتری از قرص‌های خود را بردارند. برای این که قند خون را در حد نرمال نگه دارند نیز فاصله بین خوردن غذا و داروهایشان را کم کنید.

 

بیماران دیابتی باید در سفر بیشتر از مواقع عادی قند خون خود را اندازه بگیرند و داروهای خود را در ظرف ضد آب بسته‌بندی کند.

شرایط نگهداری داروها را بر اساس بروشور آنها رعایت کنید، غذاهای باقیمانده را سریعا در یخچال قرار دهید. از نگهداری غذا در فضای اتاق بیش از دو ساعت خودداری کنید. غذاهای پخته و خام را در قفسه‌های جدا از هم در یخچال قرار دهید. گوشت قرمز را در دمای ۷۰ درجه سانتی‌گراد کاملا پخته و سپس مصرف کنید و گوشت ماکیان را نیز در دمای۷۳ درجه سانتی‌گراد پخته میل کنید.

 

برچسب‌ها: پیشگیریدرمانپیشگیری بهتر از درماندرماندکترپرستاریبهیاریبیماربیماری

 

 پیشگیری از مسمومیت های قارچی

 

قارچ سمی"آمانیتا"

گونه‌های مختلف قارچ سمی وجود دارند، اما در این میان قارچ سمی بسیار کُشنده‌ای به نام «آمانیتا» وجود دارد. گونه های بسیار سمی این قارچ به نام آمانیتا فالوئیدس، آمانیتا ورنا و آمانیتا ویروزا دارای سمی مرگبار به نام «آمانیتن» هستند که با جوشاندن، خشک کردن و شستن از بین نمی رود. این سم جزو سموم مرگبار طبقه بندی می شود و میزان مرگ و میر آن طبق تمام منابع علمی بیش از 60 درصد است.

 

"آمانیتا" شرایط رشد خاصی دارد و رطوبت طولانی مدت خاک و نیز دمای کمتر از 20 درجه سانتی گراد به مدت طولانی و مستمر بستر رشد مناسبی برای این قارچ است.

ظاهر این قارچ بسیار شبیه قارچ خوراکی است و تشخیص آن برای افراد عادی بسیار دشوار است.

ویژگی خاصی که سم این نوع قارچ دارد این است که بلافاصله بعد از مصرف آن علائم مسمومیت ظاهر نمی شود و حال عمومی فرد کاملا عادی است.

 

بعد از حداقل شش ساعت تا سه روز علائم مسمومیت در افراد آشکار می شود و این علائم معمولا با دل پیچه، دل درد، استفراغ و سردرد شروع می شود. از آنجا که بروز علائم مسمومیت با فاصله یک تا دو روزه بعد از مصرف قارچ است بعضا افراد حتی ممکن است فراموش کنند که مسمومیت آنها در اثر مصرف این قارچ بوده است.

 

بعد از بروز این علائم با گذشت زمان سم «آمانیتین» در بدن فرد منتشر شده و روی سلولهای بدن و بویژه هسته سلول، خصوصا  آنزیم های RNA پلی مراز تاثیر می گذارد و در میان بافت‌های بدن، "کبد" بیشتر مورد هدف قرار می گیرد که در مسمومیت‌های اخیر نیز افراد از ناحیه کبد دچار مشکل شدند.

 

نهایتا با گذشت حداکثر یک هفته تا 10 روز بعد از مصرف این قارچ سمی، فرد ممکن است نیاز به پیوند کبد پیدا کند و یا جان خود را از دست دهد.

افرادی که از مرگ در اثر مصرف این قارچ جان سالم به در می‌برند ممکن است دارای آسیب های جدی در کبد باشند.

اغلب قارچ‌های خودرو سمی هستند و تعداد قارچ‌های خوراکی بسیار اندکند.

  

تشخیص قارچ سمی

 

نوع مسمومیت با قارچ‌های مختلف متفاوت است برخی مسمومیت‌ها بر دستگاه عصبی مرکزی تاثیر می گذارند و برخی اختلالات دستگاه گوارش را موجب می‌شود و برخی مثل مسمومیت با آمانیتا می تواند بسیار کُشنده باشد.

قارچ عامل مسمومیت هموطنانمان از جنس و گونه Amanita virosa است که تا حدودی به قارچ های خوراکی شباهت داشته و می تواند در کنار آنها در محل رویش وجود داشته باشد.

 

نکات حائز اهمیت در پیشگیری و مقابله با مسمومیت های قارچی:

۱. از مصرف قارچ های خودرو مخصوصا قارچهایی که در کنار تنها درختان (علی الخصوص درختان خشک شده) می رویند و یا قارچ های جمع آوری شده توسط افراد عادی و یا قارچ هایی که به صورت فله ای عرضه می شوند، خودداری کنید. تنها قارچ هایی را که توسط مراکز مجاز و در بسته بندی های دارای مجوزهای سازمان غذا و دارو وزارت بهداشت، درمان و پزشکی می باشند، مصرف نمایید.

 

۲. شناسایی انواع خوراکی قارچ از انواع سمی تنها بر اساس خصوصیات ظاهری مانند شکل، رنگ، بو، قوام و مزه مشکل بوده و تنها توسط متخصصان و کارشناسان مجرب قارچ شناسی و گیاه شناسی امکان پذیر است. بنابراین به توصیه های برخی از افراد عادی در تشخیص انواع سمی از انواع خوراکی قارچ توجه نکنید.

 

۳. مصرف قارچ ها توسط پرندگان و سایر جانوران اهلی و وحشی نشان دهنده غیرسمی بودن قارچ برای انسان نمی باشد.

 

۴. برخی از روش ها و معیارهای سنتی مانند: تغییر رنگ قاشق نقره در اثر تماس با قارچ، یا وجود حشرات در اطراف قارچ و محل رویش قارچ معیار علمی و صحیحی برای تشخیص عدم سمیت قارچ در همه موارد نیست.

 

۵. هرگز قارچ ها را به صورت خام و به مقدار زیاد مصرف نکنید.

 

نوع مسمومیت با قارچ‌های مختلف متفاوت است برخی بر دستگاه عصبی مرکزی تاثیر می گذارند 

 

۶. برخی از سموم موجود در قارچ ها مقاوم به گرما بوده و فرآیندهای آماه سازی غذا مانند: کباب کردن، آب پز کردن، سرخ کردن، بخار پز کردن قادر به تخریب کامل مواد سمی موجود در قارچ نمی باشد.

 

۷. در صورت بروز علایم و نشانه های گوارشی (تهوع، استفراغ و اسهال) به صورت تاخیری (۱۲-۵ ساعت پس از مصرف خوراکی قارچ)، هر چه سریعتر بیمار را به مرکز درمانی تخصصی سم شناسی بالینی و مسمومیت ها منتقل کنید. در مواردی که علائم گوارشی بصورت تاخیری (با فاصله بیش از ۶ ساعت از مصرف قارچ) رخ دهد این دسته از قارچها سمیت به مراتب بیشتری دارند و علت اصلی نارسایی حاد کبدی و مرگ تعدادی از هموطنانمان نیز همین مسئله بوده است.

 

۸. انتقال سریع بیمار مسموم به یک مرکز درمانی تخصصی مسمومیت ها امکان درمان موفقیت آمیز را افزایش می دهد و هر گونه تاخیر در این امر سبب افزایش احتمال شکست درمان و حتی مرگ بیمار می شود. بنابراین با مشاهده علائم و نشانه های بالینی اولیه به ویژه از نوع تاخیری در فردی با سابقه مصرف خوراکی قارچ ، از هرگونه خوددرمانی و درمان علامتی پرهیز نموده و بیمار را در اسرع وقت به بیمارستان منتقل نمایید.

 

۹. در صورت امکان، نمونه باقی مانده قارچ مصرف شده توسط بیمار را برای شناسایی کادر پزشکی در بیمارستان به همراه داشته باشید.

 

چگونه قارچ سمی را از قارچ خوراکی تشخیص دهیم؟

در ادامه با قار‌چ‌های سمی و خطرناک جهان که باید بشدت از آنها دوری کنید، آشنا شوید.

 

 قارچ سمی بوی نامطبوعی همچون مواد شیمیایی دارد

 

۱- قارچ‌های آگاریک (Agarics)

تمامی قارچ‌های خوراکی خانواده‌ی آگاریک (قارچ‌های کلاهک‌دار) دارای تیغه‎‌های پره مانند به رنگ‌های صورتی، قهوه‌ای یا سیاه در زیر کلاهک، یک کلاهک سفید و ساقه تنومند و چاق هستند.

نمونه‌های سمی این قارچ‌ها هم شبیه انواع خوراکی هستند. برای اینکه بتوانید نوع سمی و خوراکی را از هم تشخیص دهید، پس از اطمینان از آگاریک بودن قارچ، آن را بو کنید. نوع خوراکی باید بوی قارچ بدهد. البته برخی از آنها ته‌بوی بادام یا رازیانه هم دارند.

اما قارچ سمی بوی نامطبوعی همچون مواد شیمیایی دارد؛ بویی شبیه یُد یا جوهر هندی.

 

تشخیص قارچ های سمی 

 

۲- قارچ‌های بولتوس (Boletus)

خانواده قارچ‌های بولت، سویلوس و لسینوم را به‌راحتی می‌توان در طبیعت تشخیص داد زیرا به جای پره‌‎های تیغه‌مانند در زیر کلاهک، روزنه‌های اسفنجی دارند.

اگر این روزنه‌ها سفید، کرم یا زرد باشند، روی کلاهک یا ساقه قارچ هیچ نقطه قرمزی وجود نداشته باشد و پس از برش دادن یا پختن اگر به رنگ آبی تغییر رنگ ندهد، یعنی این قارچ قابل خوردن است و خطری برای سلامتی فرد بدنبال نخواهد داشت.

 

اغلب قارچ‌های کلاهک‌شیری سمی هستند و ترجیحا باید از تماس با آنها پرهیز کنید

 

۳- قارچ‌های میلکَپ (Milkcaps)

تمامی قارچ‌های میلکَپ همان‌طور که از نامشان می‌توان حدس زد، یک مایع شیرمانند از زیر کلاهک خود تراوش می‌کنند. اغلب قارچ‌های کلاهک‌شیری سمی هستند و ترجیحا باید از تماس با آنها پرهیز کنید.

یعنی به‌صورت کلی، از قارچ‌هایی که هنگام تماس با بدنه‌شان، مایع سفیدرنگی همچون شیر بیرون می‌آید دوری کنید تا مسموم نشوید.

 

قارچ‌های راسولا اگر طعم تندی داشته باشد یعنی سمی است 

 

۴- قارچ‌های راسولا (Russulas)

قارچ‌های راسولا را با نام «تیغه‌های شکننده» هم خطاب می‌کنند زیرا کلاهک و ساقه بسیار ترد و شکننده‌ای دارند. این قارچ‌ها انواع گوناگونی دارند. در حالی که بعضی از اعضای این خانواده مسموم و خطرناک بشمار می‌روند، شماری دیگر بسیار خوش‌طعم و لذیذ هستند و بعضی دیگر بسیار تلخ و بدمزه.

 

هیچ روشی برای تشخیص نمونه‌های خوراکی و سمی یا تمایز مدل‌های خوشمزه از تلخ وجود ندارد. فقط با دانش ژرف و شناخت زیاد قارچ‌ها شاید بتوان این مدل‌ها را از هم تمیز داد.

پس از تشخیص اینکه قارچ به خانواده راسولاها تعلق دارد، برخی از مردم تکه بسیار کوچکی از آن را مزه می‌کنند تا ببینند آیا خوراکی است یا سمی! اگر طعم تندی همچون فلفل داشته باشد یعنی سمی است. نمونه‌های خوراکی، طعم خوبی دارند.

 

قارچ‌ فانوسی جک-اُ باعث ایجاد حالت تهوع و گرفتگی عضلانی در انسان می‌شود

 

۵- قارچ‌های فانوسی جک-اُ (Jack-o’-Lantern)

قارچ‌ فانوسی جک-اُ را اغلب با قارچ قیفی خوراکی اشتباه می‌گیرند. قارچ قیفی خوراکی بسیار محبوب و خوشمزه است. اما jack-o’-lantern حاوی سمی موسوم به موسکارین است. این ماده شیمیایی باعث ایجاد حالت تهوع و گرفتگی عضلانی در انسان می‌شود. با اینکه این سم کشنده نیست اما مشکلات گوارشی جدی برای مصرف‌کننده ایجاد خواهد کرد تا جایی که ممکن است فرد در بیمارستان بستری شود.

 

بیشتر قارچ‌های سمی کشور انگستان به خانواده آمانیت تعلق دارند

 

۶- قارچ‌های آمانیت (Amanitas)

قارچ‌های آمانیت که مگس‌کش هم نامیده می‌شوند همگی دارای تیغه‌ها و هاگدان‌های سفید رنگ هستند. آنها از کیسه‌های غشادار و پیازداری موسوم به ولوا رشد می‌کنند. فقط شمار اندکی از قارچ‌های این خانواده خوراکی هستند.

بیشتر قارچ‌های سمی کشور انگستان به خانواده آمانیت تعلق دارند.

 

قارچ‌های کوچک قهوه‌ای دارای سمی هستند که آمانیت‌ها دارند

 

۷- قارچ‌های کوچک قهوه‌ای (Little Brown Mushrooms)

قارچ‌های کوچک قهوه‌ای که به‌طور اختصاری LBM نیز نام دارند،  بسیار کوچک و تقریبا غیر قابل تشخیص هستند. اکثر این قارچ‌ها خطرناک نیستند اما برخی از آنها سمی بوده و در صورت مصرف، سبب بیمار شدن فرد خواهند شد.

این قارچ‌ها دارای سمی هستند که آمانیت‌ها دارند. بنابراین توصیه می‌شود برای اطمینان از اینکه خطری شما را تهدید نمی‌کند، از نزدیک شدن به آنها پرهیز کنید.

 

 قارچ‌های مورکلا دروغین فرد را دچار استفراغ یا سرگیجه کند یا حتی منجر به مرگ وی شود

 

۸- قارچ‌های مورکلا دروغین (False Morels)

قارچ‌های مورکلا در گونه‌های مختلفی وجود دارند که اغلب با نمونه‌های واقعی و خوراکی آن اشتباه گرفته می‌شوند. بسیاری از مورکلاهای جعلی و دروغین حاوی سموم شیمیایی هستند که در صورت مصرف ممکن است فرد را دچار استفراغ یا سرگیجه کند یا حتی منجر به مرگ وی شود.

 

قوانین موجود برای تشخیص انواع قارچ‌ها

♦ از دست زدن به قارچ‌هایی که دارای تیغه‌های سفیدرنگ هستند، روی ساقه خود اندام دامن‌مانند یا پیازی‌شکل دارند یا در پایین ساقه کیسه دارند، بشدت پرهیز کنید. بیشتر قارچ‌های سمی خانواده آمانیت به این شکل در طبیعت حضور دارند.

 

♦ از دست زدن و مصرف قارچ‌هایی که دارای کلاهک یا ساقه قرمزرنگ هستند بشدت دوری کنید. بسیاری از قارچ‌های سمی همچون فلای آگاریک چنین ویژگی‌های دارند.

 

♦ هرگز قارچی که در طبیعت پیدا می‌کنید را مصرف نکنید مگر اینکه ۱۰۰ درصد از خوراکی بودن آن مطمئن باشید.

برچسب‌ها: پیشگیریدرمانپیشگیری بهتر از درماندرماندکترپرستاریبهیاریبیماربیماری

 

الکل می تواند موجب کوچک شدن و کاهش سلول های مغز شود

 

وقتی با یکی از دوستان یا اعضای خانواده خود که به آلزایمر مبتلا شده است در ارتباط هستید، هر اقدامی را برای پیشگیری از از بروز این انحطاط عصبی در خود انجام خواهید داد.

 

با وجود تمام پیشرفت های صورت گرفته و در حال پیشرفت در حوزه سلامت، همچنان درمانی قطعی برای آلزایمر وجود ندارد و بر همین اساس آگاهی از تغییرات و اصلاحات در رژیم غذایی و فعالیت جسمانی روزانه که می توانند به پیشگیری از بروز آلزایمر کمک کنند، اهمیت دارد.

 

این تغییرات لزوما بزرگ و پیچیده نیستند، اما می توانند نقش چشمگیری در محافظت از سلامت مغز شما ایفا کنند. در ادامه با چند روش برای پیشگیری و کند کردن روند مرگ سلول های مغز بیشتر آشنا می شویم.

 

کم آبی می تواند موجب کوچک شدن مغز شما شود

سلول های مغز، همانند دیگر سلول های بدن، برای دریافت مواد مغذی به آب وابسته هستند. بدون آب، آنها کوچک شده و مغز برای انجام وظایف خود با دشواری بسیاری مواجه می شود.

 

طی یک مطالعه، تعریق مداوم به مدت یک ساعت و نیم موجب پیری مغز به اندازه تقریبا یک سال شد. این به معنای آن است که حضور در فضای آزاد زمانی که هوا گرم است و دسترسی به آب وجود ندارد، می تواند بسیار خطرناک باشد. همچنین، ورزش طولانی مدت می تواند در نهایت به یک عادت بد تبدیل شود. خبر خوب این است که با دریافت آب، مغز بار دیگر می تواند به شرایط عادی خود بازگردد، اما به خاطر داشته باشید که مصرف آب ناکافی در بلند مدت موجب کوچک شدن مغز می شود.

 

تعریق مداوم به مدت یک ساعت و نیم موجب پیری مغز به اندازه تقریبا یک سال شد

 

الکل اثر منفی بر مغز دارد

الکل می تواند موجب کوچک شدن و کاهش سلول های مغز شود و نتایج برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف الکل با گذشت زمان موجب کوچک شدن مغز می شود.

این اثر در زنان نسبت به مردان مشخص‌تر بوده و می تواند با سطوح مصرف کمتر نسبت به مردان رخ دهد.

همچنین، الکل می تواند موجب کمبود تیامین شود که احتمال شکل گیری یک اختلال مغزی جدی‌تر به نام انسفالوپاتی ورنیکه منجر شود.

 

از علائم این شرایط می توان به سردرگمی، مشکلات هماهنگی عضلانی تا حدی که به ناتوانی در راه رفتن منجر می شود، و مشکلاتی در حرکت دادن چشم ها به واسطه فلج عصبی اشاره کرد. این ممکن است به فراموشی پایدار و ناتوانی در یادگیری و به یاد آوردن اطلاعات جدید منجر شود.

آب میوه ها و سبزیجات که سرشار از آنتی اکسیدان ها، پلی فنول ها و کاروتنوئیدهای مفید هستند را می توانید برای بهبود، تغذیه و احیای سلول های مغزی جایگزین الکل کنید.

 

غذاهای فرآوری شده به خودکشی سلول های مغز کمک می کنند

محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته (AGEs) در مقایسه با رادیکال های آزاد می توانند آسیب بیشتری به بدن وارد کنند. حضور آنها در هر اندامی با ایجاد گره در DNA به پروتئین ها آسیب می رساند. ایجاد گره در DNA نقص در عملکرد آن را به همراه دارد. هرچه پروتئین های بیشتری توسط محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته در اندام آسیب دیده باشند، پیری آن اندام تسریع می شود.

 

هرچه یک غذا بیشتر فرآوری شده باشد، از محتوای محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته بیشتری برخوردار است. غلات صبحانه بسته بندی، پیتزا و هات داگ برخی از غذاهایی هستند که بیشترین سطوح محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته را دارند.

 

هر زمان که غذایی را با دمای بسیار بالا حرارت می دهید، محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته موجود در آن به طول قابل توجهی افزایش می یابند. زمانی که محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته در مغز جمع می شوند، سلول های این اندام به آرامی می میرند. پس در مصرف غذاهای سرشار از محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته تجدید نظر کنید.

 

قند خون خود را کنترل کنید

قند خون بالا به واسطه پرخوری، مصرف غذاهای فرآوری شده یا مصرف غذاهایی با شاخص گلیسمی بالا رخ می دهد. زمانی که قند خون افزایش یافته و به سطوحی می رسد که بدن آن را بیش از حد بالا تشخیص می دهد، لوزالمعده بیشتر از حد عادی انسولین ترشح می کند.  

سطوح عادی انسولین به بدن آسیب نمی رساند، اما سطوح بالای آن این چنین نیست و روند سوخت و ساز را به سمت ذخیره چربی و التهاب تغییر می دهد.

 

قند خون بالا موجب گلیکاسیون در بافت ها می شود و آسیب ناشی از محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته را تسریع می کند. محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته با زوال عقل پیوند خورده اند.

 

ورزش کردن اقدامی خوب در جهت حفظ سلامت محسوب می شود

 

مصرف غذاهایی با شاخص گلیسمی بالا را کاهش دهید

غذاهای کربوهیدارتی از نظر میزان افزایش سطوح قند خون در مقیاس 0 تا 100 دسته بندی می شوند. اگر چندان موجب افزایش قند خون نشوند با عنوان غذاهایی با شاخص گلیسمی پایین شناخته می شوند. اگر قند خون را بسیار زیاد افزایش دهند و 67 یا بیشتر دسته بندی شوند، غذاهایی با شاخص گلیسمی بالا شناخته می شوند.

 

زمانی که سطوح قند خون شما افزایش می یابد، قند اضافه باید جایی برود و این روند با ته نشین شدن در بافت های بدن از جمله مغز آغاز می شود. این زمانیست که گلیکاسیون آغاز می شود.

 

از مصرف غذاهایی که به آنها آلرژی دارید پرهیز کنید

غذاهایی که موجب بروز آلرژی در بدن می شوند ممکن است موجب علائمی از جمله خستگی، بی خوابی، بیان واژه های نامفهوم، درک مطلب ضعیف و غیره شوند.

افراد مبتلا به آلرژی های غذایی اغلب به شرایطی به نام مغز مه آلود اشاره دارند که در آن به نظر می رسد ابری سنگین درون مغز را فرا گرفته و تصمیم گیری و تفکر را دشوار می سازد.

 

ورزش بیش از حد به همراه کمبود ویتامین های C یا E

ورزش کردن اقدامی خوب در جهت حفظ سلامت محسوب می شود، اما طی این فرایند برخی رادیکال های آزاد ایجاد می شوند. اگر به کمبود ویتامین C مبتلا بوده یا از سطوح پایین ویتامین E برخوردار باشید، انجام ورزش می تواند موجب تولید رادیکال های آزادی شود که خنثی نمی شوند. آنها در نهایت بروز آسیب در اندام ها، از جمله مغز، را موجب می شوند.

ویتامین های C و E دو آنتی اکسیدان مهم هستند و با کمک یک متخصص تغذیه می توانید سطوح آنها را اندازه گیری کنید.

برچسب‌ها: پیشگیریدرمانپیشگیری بهتر از درماندرماندکترپرستاریبهیاریبیماربیماری